1960'lı yılların başına kadar, Amerikan Otomotiv Endüstrisi, ürettiği otomobilleri demiryollarını kullanarak pazara ulaştırıyordu. O güne kadar her vagona, ikisi altta, ikisi üstte olmak üzere dört araba konuyordu.
Artan maliyetler ve hızlanana rekabet, bu tarz taşıma şekli nedeni ile birim başına binen taşıma maliyetinin gözden geçirilmesini firmalar için zorunlu kıldı. Ve bu zorunluluk nedeni ile, özellikle 70'li yılların başında piyasaya sürdüğü Chevrolet Vega modeliyle önemli bir ticari başarı kazanan General Motors firması, birim başına düşen taşıma maliyetini azaltmak ve bu şekilde kârını artırmak için, ürettiği arabaları taşıtmak için anlaştığı Southern Pacific Railroad şirketinin mühendisleri ile oturup akıllıca bir çözüm üretme yoluna gitti.
Netice olarak, GM ve Southern Pacific Railroad mühendisleri, ortak bir çalışma sonunda, o zamana kadar yatay bir şekilde taşınan arabaları dikey olarak taşıyabilecek ve adını Vert-a-Pack koydukları bir vagon sistemi geliştirdiler.
Bir vagona 30 araba alabilen bu sistem, böylelikle; GM'in Lordstown'daki fabrikasında ürettiği otomobilleri Pasifik kıyılarına kadar çok daha düşük bir maliyetle taşınmasına olanak vermiş oluyordu.
Her ne kadar General Motors mühendisleri bu tür bir dikey taşımayla ortaya çıkacak olan yağ sızdırma, yakıt deposu, akümülülatör sorunları vb. gibi teknik konularda yeni önlemler düşünmek ve mevcut tasarımda değişiklikler yapmak zorunda kalmışlarsa da, netice olarak hızlanan taleple beraber mevcut maliyetlerin bu şekilde aşağı çekilmesi, o dönemde GM'in kâr hanesine büyük rakamlar yazdırmıştı. Ve işte o dönemden kalan nostaljik kareler:
.jpg)
0 yorum :
Post a Comment